şəbnəm

is. <fars.> bax şeh. <Dərviş:> Gül qonçasında şəbnəm parıldayan kimi, <Ruqiyyənin> dodaqları arasında dişləri almaz kimi parıldadı. A. D.. <Əhməd:> Yerə düşmüş şəbnəm hələ qurumamışdı. T. Ş. S..